وقتی یک آدم تنها می شود
آمدم بنویسم مردم شهر آنقدر درگیر خرید و حراج و کار هستند که مهربانی کردن را از یاد برده اند بعد، یادم آمد وطن که بودم جز مهر با ریا…
از بی مهری وطن
یکدفعه یادم افتاد که یازده سال شده که دیگر در وطن نیستم. بعد فکر کردم وزنه محبت و عشقی که از زندگی و دوستان این طرفی ام می گیرم نسبت…
اغراق تا کجا
عکس های دخترک همشهری مان را که در اینستاگرام دیدم حتی من هم دلم خواست در خارج او زندگی می کردم!
در باب اینستاگرام
از وقتی عضو اینستاگرام شده ام فکر می کنم یا اینجایی که من هستم به اندازه کافی خارج نیست یا بعضی ها که خارجند خودشان کلن از این دنیا خارجند!…
در باب مادری
مادر دو فرزند زیر دو سال بودن یعنی هر شب له شدن زیر تراکتور و هر روز صبح زنده شدن با دیدن خنده هایشان
عالیجناب آلزایمر همیشه برنده می شود
روزهایی هم هست که آرزو می کنم کاش ورژن قدیمی پدر جایگیزین الانش می شد کاش سلول های مغزش از نو تولید می شدند و عالیجناب آلزایمر دست از سرش/سرمان…
نعمت سیستر داشتن
مایکل بیست ماهه هر روز صبح که بیدار میشود اول خواهرش را محکم بغل می کند بعد می آید سراغ ما. انگار که از الان می داند در زندگی تنها…
اولین کلمه فارسی
مایکل یک سال و نیمه بعد از یک سال و نیم شنیدن فارسی از دهن مادرش بالاخره اولین کلمه فارسی اش به زبان آورد یک روز عروسک خرگوش سه برابر…
برای مایکل، سازگارترین پسر دنیا
بعد باید یک روزی هم باشد به نام روز فرزند مثل روز مادر و پدر. که آدم از فرزندش تشکر کند به خاطر اینکه در دو ماهگی آنقدر آرام بوده…
در باب مادری
مادرهایی که مدام عذاب وجدان دارید از مادر بودنتان، از وقتی که برای خودتان می گذارید از سرکار رفتنتان، جلوی چشم من نیایید چون مریم آی اعصاب خودتان، عذاب وجدان…