NYC was not for me
به شهر برگشته ام. هنوز هم می گویم، آدم وقتی می فهمد جایی شهرش شده است، که کسی در شهر منتظرش باشد. که آدمهای شهر جای خالی اش را حس…
American Dream
دیکتاتور می گه از یک جایی به بعد، آدم می خواد دست از تلاش برای بهتر بودن و اثبات خودش برداره و بگه بسه دیگه، ولمون کنید. به حضرت عباس!…
Catastrophe
پاییز امسال، الکی الکی، از دستم در رفت.
Things you shoud not do in NYC
جمعه عصر بعد از کار، هوس خرید لباس در فروشگاه های تامیز اسکور نکنید. اگر کردید، لباسی انتخاب نکنید که مجبور شوید ساعتها در صف انتظار پرو کردن بمانید، اگر…
سربازی، نیویورک استایل
یک ماه پیش شروع شد، دوره کار آموزی را می گویم. ما شصت نفریم، از شعبه های لندن، گلاسکو،هانگری، مونترال و نیویورک آمده ایم اینجا که دوره سه ماه ببینیم.…
قرار وبلاگی
یک مریم آی در نیویورک ، دور از زادگاه اول ، لنگه استوا و قطب شمال دارد از فشار کار و دیدن مداوم همکارانش به فنا می رود. آیا بلاگر…
آدمیزادِ خود آزار
بیدار که شدم با خودم فکر کردم آخر آدمیزادِ سالم، چرا باید خودش را در موقعیتی قرار دهد که صبح که صبح که بیدار می شود به خودش تلقین کند:…
انتهای راه
کار از 'این نیز بگذرد' گذشته است کم کم خودمان داریم می گذریم.
اخطار جدی
بعد یک دفعه وسط برنامه هایی که از اول سال درگیر شروع و تمامشان هستم، امروز والد درون بعد از یک نگاه به ترازو ، یک اخطار اضطراری برایم گذاشته…
سی و دو سالگی
یعنی بی خیالی، برو بابا حال نداریم، بذار خوش باشیم، دنیایی نیست که سخت بگیری. یعنی با چند تا دوست پایه و دیونه فقط چرت و پرت بگی و شب…