یادداشت قبلی | صفحه اول | یادداشت بعدی
روزهایی هم هست
که آرزو می کنم کاش ورژن قدیمی پدر جایگیزین الانش می شد
کاش سلول های مغزش از نو تولید می شدند
و عالیجناب آلزایمر دست از سرش/سرمان برمی داشت.
روزهایی هست که دلم می خواهد
پدر سالم بود و به خانه ام می آمد
بعد فکر می کنم به قول خارجی ها
هی وود بی وری پراد آف می.
آیم شور.