سلام مريمم
خيلي زيبا بود
اگر ياهو داري
منو اد كن
خيلي دوست دارم
باهات حرف بزنم
اگر ميواهي بزرگ شوي غربت بكش!
اينو كاملا درك ميكنم
زيبا بود دل نوشته هات
فدات
يا علي
ماري كجايي؟؟دلم تنگ شده برات.اصلا از وقتي رفتي اونجا من دلم بيشتر دلم تنگ ميشه،هي ميام تند تند وبلاگتو ميخونم.خوبه اين وبلاگه رو داري!ماري خوب درس بخون،زود برگرد.ماري نبايد اونجا موندگار بشي،بايد برگردي!راستي تو سمانه و نسا رو اونجا نديدي؟مثل تو رفتن مالزي واسه تحصيل!
ماري هر وقت غمگيني شكلات بخور.من هميشه اين كارو ميكنم .نمي دونم چرا!شايد بخاطر اينه كه دكترا ميگن ضد افسردگيه!حالا...
ولم كنن قصه هزار و يك شب و برات ميگم...
ديروز تو كتاب خونه امام علي دو تا دختر كلي در باره اطلاع رساني وبلاگت در باره مالزي تعريف ميكردند اگه همين جور ادامه بدي فكر كنم از طرف مالزي هم يه حج ديگه بري:ي
سلام مريم جون خوبي؟دلم برات خيلي تنگ شده. مالزي خوش مي گذره.؟ امروز توي خط دلنواز رو ديدم خواستم حال تو رو ازش بپرسم ولي يادم اومد اينورا نيستي. حتما او هم به اندازه من از تو خبر داره در حد خوندن وبلاگ مريمي
دوست دارم
سلام
دوست عزیز وب خوبی داری ومطالب آن روان وخودمونی هستند .امیدوارم هر روز بهتر بشه ومتنوعتر .منهم مدتی خیلی کم در یکی از کشورها بودم بعضی وقتها تنهایی فراموشته میشه ولی بعضی وقتها کلافت میکنه . ولی هیچ چیز جای وطن را نمیگیره این حرف یکی از دوستانم در آمریکاست .سعی کن مطالعه داشته یاشی و از اخبار ایران غافل نشی .
هست لبیکی که نتوانی شنید ------ لیک سر تا بای بتوانی چشید
شادو تندرست باشید
آدم تو ايران، تو شهر خودش هم مي تونه غريب باشه مريم. مهم دل خوشه. دل خوش سيري چند؟ اينجا خيلي گرونه. تو اونجا رو درياب. در ضمن. من بيجا ميكنم ديگه بهت ايميل ندم. همه دخوشيم از اينترنت همين شده! :((
سلام به جودی آبوت Made in Iran....حالت چطوره؟..خشی سالمی سلامتی ؟......یه چیزی میگم نگی غلط کردما....از وقتی رفتی حالت خیلی بهتره و مغزت داره مث بنز کار می کنه.....شاهدش هم این پُستای کوچول موچولو اِ که داره هر دفه خاکستری تر میشه....مث اینکه آبِ اونورِ آب به مخت ساخته مریم بانو....بترکه چشم حسووووووووووووووووووووووود ......مواظب خودت باش سرما نخوری عادت نداری(!!!؟؟؟)....اینوراهم هچ خبری نیست بیخودی نق نزن... 25 سال اینور بودی چه غلطی کردی؟... حالا چن سال همونورا باش ....خدا جون نگهدارت گل خانوم .
salam...omidvaram ke khoob bashi...baradare man alan 3 sale ke rafte malezi va chon khodesh kheili sakhti keshide be hame saay mikone ke komak kone...agar deletoon khast mitoonid be man email bezani ..albatte mitooni ghablesh dar moredesh tahghigh koni chonke fekr konam hame oonja mishnasanesh...(az nazare inke be khai etemad koni..)..faghat khatam komaket konam chon man khodam ham alan U.S. hastam va daram tanha zendegi mikonam...midoonam ke ghorbat kheili sakhte...take care...
نظرها
سلام مريمم
خيلي زيبا بود
اگر ياهو داري
منو اد كن
خيلي دوست دارم
باهات حرف بزنم
اگر ميواهي بزرگ شوي غربت بكش!
اينو كاملا درك ميكنم
زيبا بود دل نوشته هات
فدات
يا علي
narges | February 18, 2007 5:24 AM
ماري كجايي؟؟دلم تنگ شده برات.اصلا از وقتي رفتي اونجا من دلم بيشتر دلم تنگ ميشه،هي ميام تند تند وبلاگتو ميخونم.خوبه اين وبلاگه رو داري!ماري خوب درس بخون،زود برگرد.ماري نبايد اونجا موندگار بشي،بايد برگردي!راستي تو سمانه و نسا رو اونجا نديدي؟مثل تو رفتن مالزي واسه تحصيل!
ماري هر وقت غمگيني شكلات بخور.من هميشه اين كارو ميكنم .نمي دونم چرا!شايد بخاطر اينه كه دكترا ميگن ضد افسردگيه!حالا...
ولم كنن قصه هزار و يك شب و برات ميگم...
leila | February 13, 2007 2:53 PM
ها؟
مرضيه | February 11, 2007 8:06 PM
ديروز تو كتاب خونه امام علي دو تا دختر كلي در باره اطلاع رساني وبلاگت در باره مالزي تعريف ميكردند اگه همين جور ادامه بدي فكر كنم از طرف مالزي هم يه حج ديگه بري:ي
MOHSEN | February 9, 2007 2:19 PM
سلام مريم جون خوبي؟دلم برات خيلي تنگ شده. مالزي خوش مي گذره.؟ امروز توي خط دلنواز رو ديدم خواستم حال تو رو ازش بپرسم ولي يادم اومد اينورا نيستي. حتما او هم به اندازه من از تو خبر داره در حد خوندن وبلاگ مريمي
دوست دارم
hamideh | February 7, 2007 3:04 PM
سلام
دوست عزیز وب خوبی داری ومطالب آن روان وخودمونی هستند .امیدوارم هر روز بهتر بشه ومتنوعتر .منهم مدتی خیلی کم در یکی از کشورها بودم بعضی وقتها تنهایی فراموشته میشه ولی بعضی وقتها کلافت میکنه . ولی هیچ چیز جای وطن را نمیگیره این حرف یکی از دوستانم در آمریکاست .سعی کن مطالعه داشته یاشی و از اخبار ایران غافل نشی .
هست لبیکی که نتوانی شنید ------ لیک سر تا بای بتوانی چشید
شادو تندرست باشید
m.s | February 6, 2007 11:38 PM
سلام.غربت بخیر.مراقب قلب و ذهن خودت باش.دست خدارا محکم بگیر .گم نمی شی.دوست دارم.مهناز.
mahnaz | February 6, 2007 1:16 PM
مريمي تو عشق مني
يه خورده سخته ولي خب ارزششو داره مگه نه ؟
yasaman | February 5, 2007 10:25 AM
http://nedairani.blogfa.com/
سلام مريم جون
اين لينك يه دختر ايروني هست كه توي مالزيه
شايد تجربياتش به دردت بخوره
خصوصا تذكر چند نكته
ببينيمت ابجي
شاد
مهتاب | February 4, 2007 10:16 AM
غربت بزرگ مي كند...
درست!
اما اگر
ديوانه كرد چطور؟!
(اينجا را دوست دارم..به دلم نزديكي!)
marmar | February 3, 2007 11:13 PM
سلام...چه جالب شما هم مالزي هستي...!!! كدوم دانشگاه؟؟
mehregan | February 1, 2007 1:58 PM
غربت بكش تا بزرگ بشي!!ولي به جاش 10 سال جوون ميشي
MD | February 1, 2007 10:02 AM
آدم تو ايران، تو شهر خودش هم مي تونه غريب باشه مريم. مهم دل خوشه. دل خوش سيري چند؟ اينجا خيلي گرونه. تو اونجا رو درياب. در ضمن. من بيجا ميكنم ديگه بهت ايميل ندم. همه دخوشيم از اينترنت همين شده! :((
shimaye dost dashtani | January 31, 2007 10:28 PM
هاستت رو هم تا يه ماه ديگه بايد تمديد كني داره تموم ميشه!
semi | January 31, 2007 5:56 PM
اهه ! تو هم رفتي خارجه؟
semialism | January 31, 2007 5:56 PM
آخ که منم از خواهرم دورم اما من تو شهر خودمونم اون تو غربت...یعنی من بزرگ نمی شم؟
mahasta | January 31, 2007 5:05 PM
ضرب المثل و اینا رو ولش....
2 تا خبر خوش!!!
بگو چیییی؟؟؟
1-مامان اینا میخوان سیسترت رو وردارن برن کیش!!
(البته اگه بليت گيرشون وياد)
خبر مهم تر اینکه:
2-marmtb حالش خوب شده...تو وبلاگش کامنت گذاشته!! ورو وبين
md | January 31, 2007 1:10 PM
مي مي كجايي؟
واقعا دلم برات تنگ شده.
هر وقت وبلاگتو وخاطراتتو ميخونم قلبم سنگين ميتپه..
تنهايي اونجا چيكار ميكني عزيزم؟
هر چي ميخوام حرفي نزنم دلت بگيره ولي دل خودم تنگه برات. ميخوام احساسمو بهت بگم.
سعي ميكنم به سيستر جونت هم زنگ بزنم.
قربانت فرزانه
farzaneh | January 31, 2007 10:21 AM
سلام ... خوبي ؟ خارجكي شدي رفت ... واي واي واي ... هركه طاووس خواهد جور هندوستان كشد ... عيب نداره.موفق باشي ...
ولگرد بي صاحاب | January 31, 2007 7:14 AM
سلام به جودی آبوت Made in Iran....حالت چطوره؟..خشی سالمی سلامتی ؟......یه چیزی میگم نگی غلط کردما....از وقتی رفتی حالت خیلی بهتره و مغزت داره مث بنز کار می کنه.....شاهدش هم این پُستای کوچول موچولو اِ که داره هر دفه خاکستری تر میشه....مث اینکه آبِ اونورِ آب به مخت ساخته مریم بانو....بترکه چشم حسووووووووووووووووووووووود ......مواظب خودت باش سرما نخوری عادت نداری(!!!؟؟؟)....اینوراهم هچ خبری نیست بیخودی نق نزن... 25 سال اینور بودی چه غلطی کردی؟... حالا چن سال همونورا باش ....خدا جون نگهدارت گل خانوم .
هادی جون | January 31, 2007 4:50 AM
همه وبلاگتان بوي غربت مي دهد
khayat | January 30, 2007 6:41 PM
نه عزيزم.درستش اينه:
اگه مي خواي بزرگ بشي
پشت كنكور بمون!
leila | January 30, 2007 3:09 PM
salam...omidvaram ke khoob bashi...baradare man alan 3 sale ke rafte malezi va chon khodesh kheili sakhti keshide be hame saay mikone ke komak kone...agar deletoon khast mitoonid be man email bezani ..albatte mitooni ghablesh dar moredesh tahghigh koni chonke fekr konam hame oonja mishnasanesh...(az nazare inke be khai etemad koni..)..faghat khatam komaket konam chon man khodam ham alan U.S. hastam va daram tanha zendegi mikonam...midoonam ke ghorbat kheili sakhte...take care...
saleheh | January 30, 2007 2:28 AM
و من معنی حرف شما را کاملا می‌فهمم. چراکه امروز در غربت یک خوابگاه خالی اولين کته‌ی زندگی ام را پختم!
پسرشجاع | January 30, 2007 12:55 AM
كاملا موافقم ... از همين ضرب المثل حكيمانه ات معلومه كه آلردي قدمهاي غول آسايي براي بزرك شدن برداشتي ;)
BaHaar | January 29, 2007 6:01 PM
بكش تا جونت در ياد :دي
mohammad | January 29, 2007 3:27 PM