دو مشت گِل در دست گير

تا آنجا كه ميتواني بهم بياميزشان

از مشتي از آن تنديس من

و از مشتي ديگر تنديس خود

اكنون بي درنگ تنديس ها را خرد كن

دوباره بهم بياميزشان

از نو هردو را بيافرين

يكي به شكل تو

و ديگري به شكل من

گِل من گِل توست

و گِل تو گِل من



كوان تائو شينگ

..........................................

......زمان

بس كند ميگذرد براي آنان كه در انتظارند

بس تند ميگذرد براي آنان كه در ميترسند

بس طولاني است براي آنان در اندوهند

و بس كوتاه براي آنان كه سرخوش اند

اما ابدي است براي آنان كه عاشق اند



هنري ون دايك