من نميدونم چرا اكثر آدما وقتي ازشون تعريف ميكني به جاي اينكه پيشرفت كنند ،جو ميگيرتشون

و يك جورايي احساس خوشتيپي شديد بهشون دست ميده و تازه كلي هم پسرفت ميكنند.

مثلا فقط كافيه به يكي بگي :واي تو چقدر حاضر جوابي!درست از اون لحظه به بعد بايد

منتظر جوابهاي بي ربط و بي مزه طرف باشي!

حالا دليل اينكه اين مطلب به ذهنم رسيد اين بود كه چند وقت پيش يك وبلاگ خيلي با مزه

ديدم كه كلي بهش خنديدم و يك عالمه تو نظر خواهي از قوه ظنز و حس بانمكي صاحب

وبلاگ تعريف كردم.يك ميل تحسين كننده(اين لغت درسته؟)هم بهش زدم .خودم قبول دارم كه

يك كم افراط كردم.ولي اي خدا كاش اينكار رو نكرده بودم آخه از اون به بعد اينقدر اين وبلاگ

! بي مزه شده بود كه با يك من عسل هم نميشد خوردش

نمونه ديگش همين فيلمهاي طنز ايروني!قسمت هاي اولش اينقدر بامزه و جالبه كه واقعا ديدنيه ولي

قسمت هاي آخرش رو اصلا نميشه تحمل كرد!دليلش هم همين افراط در تمجيد و تعريف اين سريالها

هست و همه اينا بر ميگرده به اين صفت افراط و تفريط ما ايرونيها كه يك چيز يا يك نفر رو يك

دفعه ميبريم بالا و بيكدفعه هم با سر ميندازيمش زمين!

...خوب به هر حال تشويق هم حدي داره و اونقدر كه باعث دلگرمي بشه مفيده

خلاصه اينكه تا يكي ازتون تعريف كرد سريع احساس بهتون دست نده !هميشه اونهايي كه از آدم انتقاد

ميكنند رفيقترند، تا اونايي كه با تعريفاشون به اصطلاح شيره سر آدم ميمالند.

(!آخي راحت شدم خيلي وقت بود ضرب المثل نزده بودم)

***********************************************************************************

اين مطلب رو در مورد دختر ها و پسر هاي ايروني بخوانيد.

************************************************************************************

ادامه بحث آزادي رو در اين وبلاگ بخوانيد.