یادداشت قبلی | صفحه اول | یادداشت بعدی
کلن برای خود آدمهای توی مترو یا اتوبوس
بهتر است که جایشان را به من بدهند
بسکه وقتی ایستاده ام یا پای این و آن را لگد می کنم
یا اگر هم پا دهد
چند تایی لگد می زنم
اگر هم شانس بیاورند
فقط کیف و کوله پشتی
توی سر و صورتشان می خورد.
خوشبختانه صدای موزیک توی گوشم هم آنقدر بلند است که
اگر کسی چیزی هم بگوید نمی شنوم
در نهایت یک پای دیگرش را لگد می کنم
.
دست خودم هم نیست، آدم نیستم!
به حضرت عباس!
نظرها
دوستی چنین بود
پیشنهاد دادیم روی کوله اش تابلو نصب کنند
" نفتی نشی "
آقای نیمه شب | July 31, 2012 6:12 PM