یادداشت قبلی | صفحه اول | یادداشت بعدی
یک مرضی هم هست به نام
چای بریز اما نخور!
که هنوز علم پزشکی ثابتش نکرده.
شرح بیماری این است که بیمار با شوق زیاد برای خودش چایی
دم می کند. بسته به مودش, یک شاخه نعنا, کمی بهار نارنج و کمی هل به چایش اضافه می کند.
آهنگش را می گذارد , چایش را بو می کند , می گذارد روی میز و توی کارش گم می شود.
بیمار,
یک ساعت بعد چای سرد شده اش را
توی ظرفشویی خالی می کند.
.
احیانن نمونه برای آزمایش لازم بود
من هستم!
نظرها
سلام دختر شهر آفتاب
مرض ديگري هم هست كه انگار من چند صباحيست گرفتارش هستم
آنقدر غرق تفكراتم هستم كه چاي را داغ داغ ...
به كجا چنين شتابان؟
صبا | April 10, 2012 11:57 AM
ماریان ،عزیزم ،علاجش ساده است
باید اولویت بندیت رو تغییر بدی.بجای اول درس بعد خودت ،بزاری اول خودت بعد درس.دیدی چه ساده ست.اول چایی را با یه موزیک ملایم بنوش و تمدد اعصاب کن.خوووووب که حال اومدی درس بخون.that s all
lemenina | April 8, 2012 12:58 AM
آی گفتی ! روزی 2 بار واسه من اتفاق میوفته،با ها، میخک، هر چی که فکرشو بکنی !
hamid | April 5, 2012 6:35 PM