تزریق غم

یک:
با یک دوست اینجاییم می ریم افتتاحیه یک نمایشگاه نقاشی. چشمم می افته به یک تابلو که وسط هزار و یک تصویر در هم برهم یک گوشه اش با خط فارسی نوشته
بشنو از نی چون حکایت میکند
از جداییها شکایت میکند.
تعجب میکنم, خوشحال میشم , از تابلو سه هزار دلاری عکس میگیرم, از نقاش درباره خطش سوال میکنم و در نهایت
می فهمم که این دسته گل دوست ایرانی نقاش هست. دوستم متعجب از این همه پی گیری من, مشتاقانه ازم سوال میکنه معنی این شعرچیه
کلی فکر میکنم و میگم یعنی که به صدای نی گوش بده که از جدایی و درد هجران.....
و وقتی صورت متعحب دوستم رو از ترجمه سوزناک شعر می بینم میگم ببخشید اما نمیشه ترجمش کنم
با خودم میگم ای بابا عجب شعر تلخی هست و اینقدر هم معروفه!
.
دو:
دوستم برام آهنگ مرغ سحر رو فرستاده. من خوشحال و خندون صبح اول صبح دارم گوشش میدهم. ناتالی ازم می خواد متن شعر رو براش ترجمه کنم میگم: یعنی که ای مرغ سحر ناله بزن و دردهای من رو تازه تر کن....
و وقتی صورت متعحب ناتالی رو از تلخی ترجمه اهنگ مورد علاقم می بینم میگم ببخشید اما نمیشه ترجمش کنم
با خودم میگم ای بابا عجب آهنگ سوزناکی هم هست و اینقدر هم معروفه!
.
سه:
صبح تازه میرسم شرکت , کامپیوترم رو روشن میکنم و همینجوری یک آهنگ معروف مهستی می ذارم و هدفون به گوش کارم رو شروع میکنم. یک دفعه نگاههای عجیب غریب بقیه رو می بینم و می فهمم سوتی دادم و هدفونم قطع هست.
عذر خواهی میکنم وهدوفنم رو وصل میکنم. همکار چینیم ازاون ته داد میزنه
این چه موزیکی هست دیگه؟ چقدر غمناکه.
با خودم میگم ای بابا راست میگه ها عجب آهنگ غمگینی هم هست و اینقدر هم معروفه!
.
چهار:
از این همه
آهنگ و شعر سوزناک و تلخ و غمگین
ما را عاقبت چه حاصل؟