یادداشت قبلی | صفحه اول | یادداشت بعدی
می ترسم
از سررسید خالی بدون ددلاینم.
انگار دیگه عادت کردم هی برنامه بریزم, ددلاین بذارم , خط بزنم و برم جلو.
سررسید خالی روی میز دلم رو بد جوری آشوب می کنه.
احساس میکنم همه این مدت مثل یک دسته کاغذ مچاله شده
لای منگنه بودم , اما حالا که فشار منگنه از روم برداشته باشه
جای سوزنهای منگنه روی بدنم می سوزه.
با همه اینها
زندگی بدون ددلاین, بدون فشار منگنه, برام
مزه یک قرمه سبزی بدون نمک و بدون لیمو ترش می ده.