BOOK TITLES- NEW ARRIVALS

سلام ماریان.می دونی چقدر دلم برات تنگ شده؟دیشب وقتی داشتم لباسهای راشین رو بعد از حموم کردنش تنش می کردم،یاد بچگیهامون افتادم!خونه قدیم آقا بزرگ اینا،من و تو شیما و عباس و بچه های دیگه ،زنگ در خونه ها رو می زدیم سر ظهر و در می رفتیم...یادته؟چه هیجانی داشت...کی باورش می شد تو بری مالزی و من هم تو دزفول دست تنها بچه داری کنم و کلی با خاطرات اون روزهامون شوکه بشم و بعدش یه جایی به اسم وبلاگ برات یادداشت بگذارم.عجب پیشرفتی کردیم!!!

اعتماد به نفست اگر ذاتی باشد که کم نمیشود!
حتمن اراده ات را از دست داده ای/.
کمی صبر کن همه چیز درست خواهد شد/..

یا اینکه از ایران قیمه بری واسه کسی ؟
:دی

حال می کنم که تو پست بالایی غلطهای مسطلح انگلیسی چینی ها رو هم لحاظ کردید.. خیلی طبیعی و مهرکه بود:-)

شاید هم شد آزار نداد...
همیشه چیز خوبی برای دوست داشتم بود یک زمانی حتا اگر دیگر نباشد.