دلايل كاملا منطقي ـ عقلاني و احساسيي وجود دارد

كه من الان به جاي نوشتن اين مزخرفات،

بايد زار بزنم،دانه دانه شيشه هاي خانه را خورد كنم،

ديوارهاي اتاق تازه رنگ شده ام را خط خطي كنم،

مانيتور بدهيبت جلويم را در وسط حوض بياندازم،

ناخن هايم را بجوم، دندانهايم را به هم فشار دهم،

و شايد از آن قرص پينك ها بخورم!

اما نمي دانم چرا اين وقت شب،

دارم چيپس سركه نمكي با ماست ميخورم ،

و گوش چپم را هي ميخوارانم!