یادداشت قبلی | صفحه اول | یادداشت بعدی
نجيب کلمه دیگری است که در موارد استفاده، عموما با کلمه متين، مشابهت دارد. اين کلمه در فرهنگ معین، اينطور معنا شده است:" آنکه از خانواده ای بزرگ باشد، اصیل، پارسا، هر چيزممتاز" و همچنين برای نجابت آمده است:" نجيب بودن، اصيل بودن، پاک نژاد بودن" . اما نجيب در فرهنگ حاکم بر روابط مردمی دراين دیار، يعني "سر به زير" . يعني خجول و آرام. نجابت صفت زنی است که چشم و گوش بسته باشد. زنی که بلند صحبت نمی کند. بلند نمي خندد. لباس های تيره بر تن می کند. او زنی است که احتمالا در روابط با مردان، هميشه ماسک خجالت بر چهره دارد.
