یادداشت قبلی | صفحه اول | یادداشت بعدی
من هر موقع ميخواهم به كسي هديه بدهم، حتما قبلش چند بار
سعي ميكنم خودم را جاي طرف مقابلم بگذارم و اينجوري بفهمم
موقع ديدن هديه ام چه احساسي بهش دست ميده،
اما نمي دونم چرا هر وقت كه عصباني ام و يك حرفي ناجور تو گلوم
گيره كرده ،امكان نداره حتي يك لحظه بتونم خودم رو جاي كسي
كه قراره سرش اين بلاها رو بيارم بذارم،
و خوب اين كاملا طبيعيه كه هيچ وقت نتونم احساس قشنگ
كسايي كه سايه ام را با تير مي زنند رو درك كنم...!