جالب است،

بعضي ها،

آنقدر مهربانند،كه خود را صاحبم مي دانند،

آنقدر دلسوز، كه به جـايم تصميم مي گيــرند،

آنقدر مطمئن، كه يك لحظه در تصميم خود شك نمي كنند،

آنقدر حساس، كه حتي نمي توانم به آرامي به آنها بگويم«به شما چه!»

و آنقدر رقيق القلب، كه نمي توانند باور كنند من به نظرشان بي توجهي كرده ام!

من صاحبان لطيفي دارم،بايداز اين بابت خدا را شكر كنم! وگرنه حتما سقف

اتاق به دليل ناشكري بر سرم خراب مي شود!!