یادداشت قبلی | صفحه اول | یادداشت بعدی
من ديروز به احترام ماه پيشوني،هيچي ننوشتم و البته نميتونستم هم بنويسم!ابه كلي شوكه شده بودم،وقتي
وبلاگشوميخوندم واقعا نميتونستم گريه نكنم!نميدونم چرا ولي يك جورايي فكر ميكردم اونايي كه وبلاگ
مينويسند،نميميرند!چون بايد هرروز بنويسند!مسخره است ،ميدونم!!به هر حال اميدوارم هميشه روحش
شاد باشه و در واقع ميشه گفت:خوشا به حالش كه رفت!!
آدم تا يك چيزي رو از دست نده،قدرشو نميدونه!و مااون ماه پيشوني رو كه بدون اينكه قدرشو بدونيم
از دست داديم!
اما تو رو خدا بياين قدر اين ماه پيشوني رو كه به قول خودش خسته شده از بس جواب مردم رو داده
بدونيم!