٭از وبلاگ احسان پريم

:مادر بزرگ دانا گفت

هيچ چيز اونقدر ارزشش رو نداره

که چشماتو پر از اشک روي بالش بياره

هيچکسم اونقدر اهميت نداره

که تورو رو زانوهاي زخميت ، پايين بياره

آخه پسرم

تنها چيزي که واقعا ارزش گريه هاتو داره

اون لحظه هاي از دست رفته ايه که باغچه ي لبت

توش

...گل خنده نداره

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××

در جواب اون دسته از دوستاني كه در مورد اينكه هدف من از

وبلاگ نوشتن چيه؟و چرا مينويسم؟؟ سوال كرده بودند ، بايد عرض

كنم كه اين كار براي من فقط جنبه يك سرگرمي دارد .و مسلما اگر

يك موقعي يك سرگرمي بهتر و سالمتر از اين پيدا كردم حتما اين كار

رو ول ميكنم.البته من خودم نوشتن وبلاگ رو خيلي دوست دارم.

چون محاسن خوبي دارد .يكيش اينه كه آدم به توانايي خودش در نوشتن

پي ميبره.يك امتحان خوبي هم هست.و حسن بهتري كه دارد اينه كه

فكر آدم رو به خودش مشغول ميكنه و آدم ديگه وقت اينكه به چيزاي

منفي فكر كنه و يا پشت سر اين و اون وحرف بزنه و از همه توقع داشته

باشه را ندارد.چون بايد همش به فكر پيدا كردن سوژه مناسب براي نوشتن

وبلاگ باشه و همين باعث ميشه كه نگرش ريز و دقيق به زندگي داشته

باشه و در عين حال خيلي چيزها رو جدي نگيره و به بعضي چيز ها فقط

به صورت يك ظنز ي كه براي نوشتن توي وبلاگ خوبه نگاه كنه.در ضمن

من فكر نميكنم كسي با نوشتن وبلاگ خالي بشه(البته به نظر من)آدم با 4 تا

خط حرف طنز يا عاميانه كه خالي نميشه!اين همه راهاي ساده تر براي خالي

شدن وجود داره نيازي نيست اين همه وقت و فكرت رو به كار بگيري تا يك

ذره خالي بشي!تو رو خدا اين جوري فكر نكنيد.مشكل ما ها اينه كه هميشه

سعي ميكنيم دنبال يك دليل كه با استاندارهاي خودمون جور در بياد باشيم

حالا با همه اين تفاصيل ،گيرم كه با نوشتن وبلاگ آدم خالي ميشه ،مگه بده

به نظر شما اشكالي داره؟؟