می دونی
من یک تکه بزرگی از دلم رو توی ایران جا گذاشتم
خواسته یا ناخواسته یک تکه نسبتن بزرگی از دلم موند توی لنگه استوا.
حالا, این ور دنیا
دارم فکر میکنم این تکه باقیمانده از دلم رو چه جوری بین غربیه های اینجا تقسیم کنم
که دلم تکه پاره تر از اینی که هست نشه.
Posted inUncategorized