بارها و بارها اجناس مونثی را خواهی دید
که چپ و راست برایت از مردشان می گویند.
وقتی مرد مهربان هست خوشحالند
وقتی مرد نیست، از آزارهایش با تو حرف می زنند
شاید با خودت فکر می کنی چگونه می توانند
توی لجن زار همچنان تظاهر به خوشبختی کنند
تو، اما
حرفی نزن.
تنها با چشمهای قشنگت به آنها نگاه کن
حرفهایشان گوش بده
بعد چایت را بنوش
و یادت باشد
دنیا به آدمهایی که بدبختی را سرنوشت خودشان می دانند
نیاز دارد.
Comments are closed
بد جور!