هر موقع
توانستی با مردم زندگی کنی
اما درباره شان قضاوت نکنی
می توانی فکر کنی که بزرگ شده ای.
و
هر موقع
آنقدر بزرگ شدی
که توانستی حقیقتهای تلخ را بشنوی
اما عبن خیالت هم نشود,
می توانی با خیال راحت دیگر از دنیا بروی.
.
تو به کمال محض رسیده ای!