دو مشت گِل در دست گير
تا آنجا كه ميتواني بهم بياميزشان
از مشتي از آن تنديس من
و از مشتي ديگر تنديس خود
اكنون بي درنگ تنديس ها را خرد كن
دوباره بهم بياميزشان
از نو هردو را بيافرين
يكي به شكل تو
و ديگري به شكل من
گِل من گِل توست
و گِل تو گِل من
كوان تائو شينگ
……………………………………
……زمان
بس كند ميگذرد براي آنان كه در انتظارند
بس تند ميگذرد براي آنان كه در ميترسند
بس طولاني است براي آنان در اندوهند
و بس كوتاه براي آنان كه سرخوش اند
اما ابدي است براي آنان كه عاشق اند
هنري ون دايك